assalamualaikum...
pagi ni xde keceriaan dalam hidup sy.. :-(
tadi masa siap-siap nak g keje pun airmata ni boleh jatuh..
Ya Allah..aku belum kuat sepenuhnya..
dikala kesorangan, pasti airmata yang akan menemankan..
macam mana lagi sy nak buat..sy cuba gembirakan hati sendiri..tapi nanti mesti sy menyesal sebab ada perasaan macam tu..
Ya Allah..
pada luaran nya mungkin nampak sy macam biasa je..tapi dalam hati, Allah je yang tahu..
sentiasa berhujan... :'(
semalam mak sembang dengan makcik-makcik kat kmpung..
dalam pada tu dorang tentu nak tgk kebahagiaan sy, nak sy tabah..tapi sy xmampu..
mak cakap, makcik-makcik sume cakap bagitahu kat sy, sy patutnya bangga sebab bakal suami dapat bertugas kat Lubnan tu..dia lakukan demi untuk negara..bukan untuk suka-suka..
sesungguhnya dia salah sorang yang terpilih sebab orang penting untuk jaga negara..
tapi..saya... :'( :'( :'(
sume tu buat sy crying ok!..sy sendiri xtahu sy cry sebab sy bangga dapat bakal suami macam tu atau terpaksa postpone wedding..
sesungguhnya sy crying kerana kedua-dua perkara tu..
Ya, sy patut bangga sebab bakal suami sy pergi ke Lubnan ikut misi ke PBB tu tuk jaga keamanan negara..tapi...
sy x sanggup terpisah jauh dengan dia.. :'(
apatah lagi dalam masa yang sama dia pergi time sepatutnya kami kawin..
sapa yang x sedih.. :'(
dalam nak buat perkara yang baik, Allah tundakan dulu..sume cakap, lebih baik dia pergi sekarang sebelum kawin walaupun terpaksa postpone wedding..mana tahu kalau dah kawin dia kena pergi, tntu susah...
ntah la..mungkin ada betulnya..kawan-kawan sume cakap suh nikah dulu..
masalahnya dia dah nak kena kursus tuk pergi ke Lubnan tu..xkan nak kalut-kalut kan?
bakal sister in-law memula cakap nak cepatkan..tapi hati ni?..
berbelah bagi..sebab? ntah la..banyak perkara x selesai lagi..sian kat abng kan..
mak cakap sy x perlu ada rasa malu walaupun terpaksa tunda majlis kawin..mungkin apa yang orang kata tu senang..tapi sy yang rasa ni macam mana?
sy takut nanti orang kata dh heboh2 pastu postpone..but, sy x heboh2!..cuma bila orang tanya sy jawab..
walaupun sekarang dia belum lagi pergi, tapi dia kena hadapi kursus dalam tempoh 3 bulan..dia akan bz, susah nak contct..apatah lagi nak jumpa..
sya rindukan abng..rindu sangat-sangat.. :'(
tahun lepas kita postpone tunang sebab abng kena kursus jgk..6bulan..sya ingat tahun ni abng xde kursus lagi..tup-tup kena lagi tuk ke lubnan tu...
setahun pula tu.. Julai 2012 - Julai 2013
kalau orang lain, sanggup ke nak berjauhan selama setahun? sebulan pun dah cukup peritkan?
sy redha..dah tanggungjawab dia besarkan untuk negara..cuma sy takut bila dia kesana, kami susah nak contact2..
moga-moga sume ni hanya perasaan sy je.. :-(
abng pun dah janji, bila dia habis je misi kat sana, nak kawin terus..
ya allah, bila mendengar dia kata begitu, bila terbaca msg tu, tntu airmata ni jatuh!..
mudah-mudahan la terlaksana perkara yang baik tu..
ada juga yang bergurau, sume kata nanti dia balik bawak duit banyak sebab elaun kat sana tinggi, then my dad pun kata camtu..but, tu sume bagi sy no.2..
sy cuma nak kan tunang sy, sy nak dia selamat pergi, selamat balik sini nanti..
sy nak kami disatukan..bukan himpunkan duit banyak2 depan mata sy.. :'(
tolong paham perasaan sy..sy xnak digurau macam tu ok!..
xde ertinya pada sy kalau nak himpun duit banyak, klau dia x balik sini dengan selamat & berada depan mata sy..
don't ask something yang make me cry, ok.. :'(
Post a Comment